معصومه نجفي مطيعي
كمي تأمل كن ... وقتي فكر ميكني بر داشتهها و نداشتههايت، براي كدام يك بيشتر حسرت ميخوري؟ براي آنكه (و آنچه) داشتهاي و از دستش دادهاي يا براي آنكه (و آنچه) نداشتهاي و فقط وصفش را شنيدهاي؟
بدون شكّ، احساس حسرت ما بر فقدان آنانكه داشتهايم قويتر خواهد بود. فقدان هر عزيز براي ما حسرتبار بوده و هست. وقتي نعمت وجود و حضور هر يك از اينان را چشيده باشيم و ساية محبتشان، و علم و تجربهشان بر سر ما بوده باشد، فقدان آنان حسرتبارتر است. و چقدر فرق است ميان احساس بيپدري كسي كه سالها زير ساية پدر، بزرگ شده با او كه از دوران كودكي و طفوليت از اين نعمت محروم شده است.
ما لذت حضور هيچ يك از امامان معصوم(ع) را نچشيدهايم. ساليان سال است كه كسي درك اين حضور را نداشته است و همه ما در حسرت ديدار و درك حضور ايشان ميسوزيم (هر يك به فراخور حال و روزمان). حال اگر امام زمان ما چند صباحي حاضر بودند (به معناي غايب نبودن) و بعد دوران غيبت پيش ميآمد، آيا وضع و حال ما همين بود كه هست؟
اگر لذت بودن با امام و زير ساية لطف و محبت و حكومت عدل ايشان بودن را ميچشيديم و بعد از اين وصل، جدايي دست ميداد آيا حسرتي كه بر دلهايمان ميماند دو صد چندان نبود؟ مطمئناً دعاي ما رنگ و بوي ديگري داشت، خواهش و طلب نبود، اصرار بود. التماس بود. دعا از سر نياز و درد و احتياج بود. زندگيهاي ما متفاوت ميشد و دغدغههايمان نيز. بيش از آنكه در روزمرگيهاي زندگي گم شويم و روز به روز بيشتر از اين حسّ فراق فاصله بگيريم، از قافلة حسرت بهدلان و سوختگان وصالش جا نميمانديم.
خوشا به حال آنانكه حسرت به دلترند در فراق امام زمانشان با آنانكه درك حضورش را نكردهاند (حضور به معناي ظهور از پس پردة غيبت). آنانكه امام زينالعابدين (ع) دربارةشان فرمودهاند:
اهل زمان غيبت او كه قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان ديگر هستند زيرا خداي تبارك و تعالي به آنها آنقدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است كه غيبت امام در پيش آنها چون زمان حضور شده است، خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهداني قرار داده كه در محضر رسول اكرم(ص) شمشير ميزنند آنها مخلصان حقيقي و شيعيان واقعي و دعوتكنندگان به دين خدا در آشكار و نهان هستند.1
دعا كنيم كه از اينان باشيم و دعا كنيم از ته دل براي آقايمان و براي درك حضورش و التماس كنيم تعجيل در ظهور ايشان را و تلاش كنيم براي كسب معرفتش كه از جمله وظايف منتظران در عصر غيبت درخواست معرفت امام عصر(ع) از خداوند است.
ماهنامه موعود شماره 87